Το πρώτο ολοκληρωμένο σύγγραμμα Πλαστικής Χειρουργικής δημοσιεύτηκε κατά την περίοδο της Αναγέννησης (1587), από τον Gaspare Tagliacozzi, ο οποίος αφορίστηκε γι’ αυτό από την Καθολική Εκκλησία, γιατί θεωρήθηκε ότι με τις τεχνικές που περιγράφει προσβάλει την Εκκλησία και τον Δημιουργό. Το 1811 εφαρμόζεται στην Γερμανία η πρώτη επιτυχής μεταμόσχευση δέρματος σε άνθρωπο από τον Δρ. Albrecht Graefe. Το 1827 πραγματοποιήθηκε η πρώτη επιδιορθωτική επέμβαση λυκοστόματος από τον Δρ. John Peter Mettauer.
Στο πρώτο μισό του εικοστού αιώνα, η πλαστική χειρουργική άρχισε να αναπτύσσεται ουσιαστικά. Σε αυτό συνέβαλλαν οι δύο Παγκόσμιοι Πόλεμοι, οι οποίοι δημιούργησαν τεράστιες ανάγκες αποκατάστασης ασθενών, κυρίως λόγω των τραυματισμών.
Σε ότι αφορά την Ελλάδα, ο πρώτος Έλληνας πλαστικός χειρουργός θεωρείται ο Γ. Πολυκράτης. Η πρώτη ελληνική Κλινική Πλαστικής Χειρουργικής ιδρύθηκε το 1952. Λίγα χρόνια αργότερα, το 1969, ιδρύθηκε η Εταιρεία Πλαστικής και Επανορθωτικής Χειρουργικής, της οποίας ο πρωταρχικός σκοπός είναι να συμβάλλει στην προαγωγή της Πλαστικής Χειρουργικής ως παράγοντα υγείας και ομορφιάς και έχει ως μέλη πλαστικούς και επανορθωτικούς χειρουργούς που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα.
Η επανορθωτική χειρουργική αποτελεί μια από τις κυριότερες ειδικότητες της πλαστικής χειρουργικής, με σκοπό την αισθητική και λειτουργική αποκατάσταση.
Η πλαστική χειρουργική είναι περισσότερο γνωστή στη συνείδηση του κόσμου ως μία ειδικότητα που ασχολείται αποκλειστικά με την αισθητική, την ομορφιά και γενικώς με «ζητήματα» που ουσιαστικά δεν αποτελούν πραγματικά προβλήματα υγείας, αλλά αφορούν κυρίως στη βελτίωση της «εικόνας» ενός κατά τα άλλα υγιούς σώματος.
Ωστόσο, η ειδικότητα της Πλαστικής Χειρουργικής αρχικά δημιουργήθηκε από την ανάγκη της ιατρικής για αντιμετώπιση και «επανόρθωση» πραγματικών προβλημάτων υγείας που αφορούν στο τραύμα, το έγκαυμα, την ογκολογία του δέρματος και των μαλακών μορίων, τις συγγενείς ανωμαλίες, τη χειρουργική της άκρας χείρας.
Τα παραδείγματα και οι περιπτώσεις όπου ο πλαστικός χειρουργός δίνει λύσεις είναι πάρα πολλά για να αναφερθούν εδώ. Το συμπέρασμα που προκύπτει όμως είναι ότι η επανορθωτική χειρουργική με τις νέες τεχνικές της και τη διαρκή εξέλιξή της, προσφέρει λύσεις σε προβλήματα που μέχρι πρότινος φαίνονταν άλυτα, βελτιώνοντας τη λειτουργικότητα, την αισθητική εμφάνιση και εν τέλει τη ποιότητα ζωής των ασθενών οι οποίοι καταφεύγουν σε αυτή.